چرا هیالورونیک‌اسید برای مراقبت پوستی نوجوانان مناسب نیست؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از theconversation، اوایل ماه مارس پس از آنکه یک نوجوان پس از استفاده از یک کِرِم (balm) پاک‌کننده هیالورونیک اسید، با گزارش درد چشم و تاری دید در بیمارستان بستری شد، کی‌مارت (Kmart) این محصول مراقبت از پوست را از قفسه‌هایش جمع‌آوری کرد. هنوز مشخص نیست چه ماده‌ای باعث این واکنش شده است.

کی‌مارت در بیانیه‌ای اعلام کرد که تا زمان بررسی این موضوع، این محصول را جمع‌آوری می‌کند. این فروشگاه توزیع محصولات همچنین گفت: «ما می‌خواهیم به مشتریانمان اطمینان بدهیم که لوازم آرایشی‌مان طوری طراحی شده‌اند که اطمینان حاصل شود با الزامات استرالیا و اروپا در زمینه مواد اولیه مطابقت دارند.»

هیالورونیک اسیدــ بر خلاف نامش‌ــ ماده‌ای ملایم است که به طور معمول در محصولات مراقبت از پوست استفاده می‌شود.

اما هیالورونیک اسید به‌عنوان یک ماده مراقبت از پوست چه تاثیری بر پوست دارد و آیا برای افراد در سن بین کودکی و نوجوانی یا نوجوان‌ها ایمن است؟

هیالورونیک اسید یک گلیکوزآمینوگلیکان است‌ــ یعنی مولکولی بر پایه قند که به طور طبیعی در پوست، چشم‌ها، مایع مفصلی و بافت همبند یافت می‌شود.

این ماده در آبرسانی به پوست و بافت‌ها، روان‌سازی مفاصل و پشتیبانی از ترمیم بافت نقش مهمی ایفا می‌کند.

هیالورونیک اسید فراتر از کاربردهای آرایشی، در انتقال دارو، پزشکی ترمیمی، ترمیم زخم و درمان بیماری‌هایی مانند آترواسکلروز [یا تصلب شرایین] (که در آن دیواره‌های شریانی سفت و باریک می‌شوند) و آرتروز (یک بیماری تحلیل‌برنده مفاصل) استفاده می‌شود.

این ماده همچنین یکی از ترکیبات اصلی در بسیاری از قطره‌های چشمی و محلول‌های مراقبت از لنزهای تماسی است.

اگرچه واژه «اسید» ممکن است این تصور را ایجاد کند که این ماده، خشن و احتمالا آسیب‌رسان به پوست است، هیالورونیک اسید در محصولات مراقبت از پوست به شکل اسیدی آن استفاده نمی‌شود. این ماده معمولا به صورت نمک خود، یعنی سدیم هیالورونات، به کار می‌رود.

در مراقبت از پوست، اسیدهای فعال مانند اسید سالیسیلیک معمولا پ‌هاش (pH) پوست را کاهش می‌دهند و با شکستن پیوندهای بین سلول‌های مرده پوست، باعث لایه‌برداری می‌شوند.

در مقابل، هیالورونیک اسید برای آبرسانی به پوست استفاده می‌شود. این ماده یک رطوبت‌نگه‌دار است؛ یعنی ترکیبی که مولکول‌های آب را جذب و حفظ می‌کند.

هیالورونیک اسید سه ویژگی دارد که آن را برای مراقبت از پوست مناسب می‌کند: این ماده محلول است (می‌تواند در آب حل شود)، زیست‌سازگار است (به این معنا که برای بدن مضر نیست) و زیست‌تجزیه‌پذیر است (به طور طبیعی به موادی ساده‌تر و غیرسمی تجزیه می‌شود).

این ماده معمولا ایمن و به‌خوبی قابل تحمل [و بدون حساسیت‌زایی] است، به این معنا که عوارض جانبی بسیار کمی دارد.

در محصولات مراقبت از پوست، هیالورونیک اسید در اشکال مختلفی استفاده می‌شود. مولکول‌های کوچک‌تر هیالورونیک می‌توانند به لایه‌های عمیق‌تر پوست نفوذ و به لایه‌های زیرین آبرسانی کنند. در محصولات، این ویژگی اغلب به عنوان «ضدپیری» تبلیغ می‌شود، زیرا تولید کلاژن (یک پروتئین ساختاری در پوست) را تحریک می‌کند و به بهبود خاصیت کشسانی و کاهش نمود خطوط ریز کمک می‌کند.

مولکول‌های بزرگ‌تر هیالورونیک اسید روی سطح پوست باقی می‌مانند و اثر آبرسانی فوری دارند و از تبخیر آب از سطح پوست جلوگیری می‌کنند.

هیالورونیک اسید به طور کلی حتی برای پوست حساس ماده‌ای ایمن است. اما محصولاتی که به‌عنوان «مراقبت از پوست با هیالورونیک اسید» تبلیغ می‌شوند، ممکن است حاوی مواد دیگری باشند که ممکن است باعث تحریک شوند.

رایحه‌ها، نگهدارنده‌ها و مواد فعال سطحی (موادی که کف ایجاد می‌کنند و به شستن چربی و آلودگی کمک می‌کنند) به طور خاص، ممکن است برای پوست ایمن باشند، اما باعث سوزش یا تحریک چشم شوند.

دلیلش این است که قرنیه و ملتحمه (غشای نازکی که چشم را می‌پوشاند) بسیار حساس‌تر از پوست‌اند.

بر خلاف داروها و محصولاتی که برای اهداف درمانی استفاده می‌شوند و تحت نظارت اداره کالاهای درمانی (TGA) قرار دارند، محصولات آرایشی عمومی پیش از ورود به بازار به آزمایش یا تایید ایمنی نیازی ندارند.

در مقابل، شرکت‌ها باید کسب‌وکار خود را در طرح معرفی مواد شیمیایی صنعتی استرالیا ثبت کنند و تایید کنند که مواد اولیه آن‌ها در استرالیا ممنوع یا محدود نشده‌اند.

این امر یک خلاء بالقوه ایجاد می‌کند که در جریان آن، محصولات معیوب در بازار باقی می‌مانند و تنها پس از وقوع واکنش‌های نامطلوب، جمع‌آوری می‌شوند.

بیشتر تحقیقات علمی درباره اجزای فعال‌ــ از جمله هیالورونیک اسیدــ در جمعیت‌های مسن‌تر بررسی شده‌اند. این موضوع در درک چگونگی تاثیر آن‌ها بر پوست نوجوانان و کودکان در سنین پیش از نوجوانی شکافی ایجاد می‌کند.

بسیاری از محصولات برای پیری و/یا انواع خاص پوست طراحی شده‌اند و عمدتا برای کودکان و افراد جوان غیرضروری‌اند.

در برخی موارد، این محصولات می‌توانند به طور بالقوه به پوست آن‌ها آسیب برسانند. برای مثال، به نوجوانان توصیه می‌شود از محصولات رتینوئید (حاوی رتینول یا رتینال) خودداری کنند، مگر آنکه یک متخصص پوست این محصولات را تجویز کرده باشد، زیرا این محصولات می‌توانند باعث قرمزی، پوسته‌پوسته‌شدن و خشکی شوند.

به همین ترتیب، محصولات حاوی آلفاهیدروکسی اسیدها می‌توانند باعث تحریک، خارش، قرمزی شوند و ممکن است آکنه را در پوست جوان تشدید کنند.

نوجوانان و کودکان در سنین پیش از نوجوانی باید از محصولات حاوی مواد فعال مانند رتینول، ویتامین ث، آلفاهیدروکسی اسیدها و بتاهیدروکسی اسیدها و پپتیدها، همچنین محصولاتی که با عباراتی مانند ضدپیری، کاهش‌دهنده چین و چروک، روشن‌کننده یا سفت‌کننده برچسب‌گذاری شده‌اند، پرهیز کنند.

نوجوانان می‌توانند برای تمیز و محافظت‌شده نگه داشتن پوست، از یک پاک‌کننده خوب، یک مرطوب‌کننده ساده و یک ضدآفتاب با طیف گسترده‌ای از «فاکتور محافظت ضدآفتاب» ۳۰ یا ۵۰ استفاده کنند.

بهتر است پاک‌کننده‌ها و مرطوب‌کننده‌های ملایم و بدون رایحه که برای همه انواع پوست مناسب‌اند انتخاب شوند. مشورت با یک داروساز می‌تواند توصیه‌های مناسب برای خود شخص و بر اساس نیازهای پوستی هر فرد ارائه دهد.

منبع خبر