انتظار داشتم علی دایی زودتر به نفع ما مصاحبه کند/ از ۵ بازیکن ایرانی ممنونم/ حتی کفش فوتبال هم نداشتم

به گزارش خبرورزشی، از روزی که کارلوس کیروش هدایت تیم ملی فوتبال کشورمان را برعهده گرفت، خبرورزشی بر حمایت منطقی از او تاکید داشت و معتقد بود باید از حضور چنین مربی سرشناسی در راس هرم مربیگری تیم ملی ایران حمایت کرد و البته انتقادات سازنده را نیز دقیقاً در زمان خودش مطرح کرد به همین خاطر رابطه ما و کارلوس در دوره اول سرمربیگری او مطلوب بود. کیروش پس از اینکه در مرحله یکچهارم نهایی جام ملت‌های ۲۰۱۵ استرالیا حذف شدیم، به خبرورزشی آمد، با اعضای تحریریه ما ملاقات کرد و مصاحبه‌ای بسیار خواندنی انجام داد که دوازدهم بهمن سال ۱۳۹۳ آن را منتشر کردیم. خواندن خلاصه حرف‌های سرمربی سابق تیم ملی هنوز هم جذاب است:

– اگر به خبرورزشی آمده‌ام به دو دلیل است. دلیل اول احترام به شغل خبرنگاری و روزنامه پرتیراژ و صادقانه‌ای که شما منتشر می‌کنید و دلیل دوم هم حمایتی بود که طی چند سال گذشته از جانب مردم و هواداران دیدیم به همین خاطر می‌خواستم از طریق خبرورزشی که پرتیراژترین روزنامه ورزشی ایران محسوب می‌شود، اعلام کنم که همواره قدردان زحمات این عزیزان هستم.

– حمایتی که مردم ایران از من داشتند و حس همدلی میان آنها و تیم ملی کشورشان برایم تا ابد به عنوان یک افتخار طلایی در زندگی باقی خواهد ماند.

– بدون حمایت‌های مالی همه جانبه نمی‌توان هیچ برنامه‌ای را برای موفقیت تیم ملی طراحی کرد.

– من مرتضی پورعلی گنجی را با اینکه فقط ۲۲ سال داشت و در نفت تهران هافبک بود، یک خط عقب‌تر بردم و به عنوان مدافع به کار گرفتم. علیرضا حقیقی را هم در حالی گلر فیکس ایران در جام جهانی کردم که حتی در تیم باشگاه خودش هم فیکس بازی نمی‌کرد. اینها جزو موارد جوانگرایی من بوده است.

– جلال حسینی، جواد نکونام و آندرانیک تیموریان بازیکنانی شاخص و الگوهای فوق العاده‌ای برای جوانان ملی پوش ایران در جام ملت‌ها بودند. واقعا از آنها ممنونم و البته از رضا قوچان نژاد و خسرو حیدری هم متشکرم که به رغم نیمکت نشینی، فقط به موفقیت تیم ملی فکر می‌کردند.

– من در موزامبیک متولد شدم. یک کشور فقیر. بدون کفش و پابرهنه فوتبال بازی می‌کردم چون عاشق فوتبال بودم. در واقع حتی کفش برای فوتبال بازی کردن نداشتم.

– اگر وضعیت، اینگونه باشد رفتن را به ماندن ترجیح می‌دهم. بی خیالی فدراسیون می‌تواند منجر به حذف تیم ملی در همان مرحله اول پیکارهای مقدماتی جام جهانی شود.

– من قبلاً هم گفتم آنقدر ساده لوح و احمق نیستم که توقع داشته باشم امکانات رئال مادرید، منچستر یونایتد یا تیم ملی قطر در ایران برایم فراهم شود ولی توقعات معقولی از فدراسیون فوتبال دارم که باید مهیا شود.

– قبل از جام ملت‌ها، اردویی تدارکاتی در آفریقای جنوبی برگزار کردیم ولی تا لحظه آخر حتی بلیت پرواز به آن کشور را نداشتیم!

– شما خودتان را جای من بگذارید، وقتی می‌شنوید که می‌گویند کارلوس کیروش می‌خواهد تیم ملی ایران را به قطر بفروشد و به این تیم تعمداً ببازد چه حالی می‌شوید؟ این یک بی‌احترامی غیر قابل تحمل است.

– من و همه مربیان ایرانی داخل یک ظرف غذا می‌خوریم و سر یک میز نشسته‌ایم. ما باید نظرات موافق و مخالف را بشنویم اما حق نداریم حرمت شکنی کنیم.

– دوست داشتم علی دایی، مهدی مهدوی کیا، علی کریمی، وحید هاشمیان و یحیی گل محمدی در استرالیا کنار تیم ملی بودند.

– لوئیس فیگو وقتی یک کودک ۱۳ ساله بود توسط من کشف شد و ۱۰ سال با او کار کردم تا به یک ستاره بزرگ تبدیل شود.

– نمی‌دانید چه حس خوبی از این بابت دارم که مارک بوسنیج دروازه‌بان اسبق تیم ملی استرالیا در شبکه تلویزیونی فاکس اسپرت بنجامین ویلیامز داور هموطن خود را به خاطر نادآوری علیه ایران در بازی با عراق به شدت مورد انتقاد قرار داد.

-انتظار داشتم علی دایی زودتر از این مصاحبه کند. دایی می‌توانست صدای ما را زودتر به گوش جهان برساند. اگر او می‌گفت که بازی دوپینگی عراق قرار است جلوی ایران بازی کند یا بازی کرده است، تاثیرش خیلی بیشتر بود( منظور کارلوس کیروش علا عبدالزهرا بازیکن تیم ملی عراق در آن مقطع بود که دوپینگش در عرصه باشگاهی محرض شده بود ) اگر دایی زودتر مصاحبه می‌کرد، قطعاً صدایش در فیفا شنیده می‌شد و کنفدراسیون فوتبال آسیا نمی‌توانست حق ما را اینگونه نادیده بگیرد.

– وقتی در فوتبال ایران نخواستند از معلومات من استفاده کنند، بدیهی است که نمی‌توانم آنها را مجبور به این کار بکنم.

منبع خبر