آگراندیسمان؛ قسمت پنجاه و یکم | امیر نوروزی در نقش مرتضی در فیلم «1968» | سوار خسته می‌تازد

 امیر نوروزی امسال در دو نقش که خواستگاهش تاریخ معاصر ایران است در جشنواره حضور دارد در فیلم‌های «آنتیک» و «1968». بازی در فیلم «1968» که داستان آن در حدود نیم قرن پیش اتفاق افتاده، همیشه برای بازیگر چالشی ایجاد می‌کند و معیاری است برای قدرت بازی او. امیر نوروزی به درستی توانسته از پس این چالش بربیاد.  

 به گزارش فیلم‌نیوز، فیلم «1968» داستانی را از سال 1347 روایت می‌کند. قصه درباره گروهی است که در تهران آن روزها قصد گروگانگیری یک عده اسراییلی را دارند. فیلم با فضاسازی دهه 40 و نشان دادن ماجرایی از دل تاریخ معاصر که کمتر به آن پرداخته شده، قصد آشنایی مخاطب با کسانی را دارد که پس از فرمان امام خمینی در سال 1342 در جهت مخالفت و مبارزه با صهیونیست تصمیم به انتقام از اسراییلی‌های داخل ایران می‌گیرند. این نقش برای نوروزی فرصتی را فراهم کرد که در نقش یک مبارز خسته اما باهوش ایفای نقش کند.

ویژگی‌های ظاهری | مرتضی مرد جوانی است که پس از سال‌ها مبارزه حالا در تهران پنهان شده. اما به دلیل برخی مسایل تصمیم به مبارزه دوباره می‌گیرد. او خسته است، در جوانی تمام موهایش سفید شده و از شرایط ترسیده. گریم بسیار به باورپذیر شدن نقش کمک کرده، اما رعایت قاعده بازی برای این نقش توسط امیر نوروزی چند قدمی جلوتر از گریم است. از طرفی او تمام فیلم را با یک لباس، با کتی پشمی و پیراهنی بافتنی در فیلم حضور دارد و تنها به هدفش فکر می‌کند.

امیر نوروزی در یک مبارز توانسته مخاطب را با خود همراه کند.

اهمیت نقش | مرتضی منیری شخصیتی واقعی در تاریخ معاصر است که توانسته عملیاتی را بر علیه اسراییلی‌هایی که در دهه 40 در ایران بودند، برنامه‌ریزی کند. او از مبارزه خسته است، اما از طرفی عواملی شخصی و اعتقادی او را به سمت مبارزه دوباره می‌کشاند. او نزدیک‌ترین آدم‌های زندگی‌اش را از دست داده، دچار شک است ولی باید در راه مبارزه بماند. این ریزه‌کاری‌ها در کنار بستر تاریخی که نقش در آن حضور دارد، شخصیت مرتضی منیری را به یک کاراکتر متفاوت تبدیل می‌کند که بازیگر را به چالش می‌کشاند. 

امیر نوروزی در فیلم «1968» توانسته از عهده نقشش به خوبی بربیاد.

جنس بازی | امیر نوروزی از تئاتر آمده. خاک صحنه خورده است و از نقش‌های کوتاه حالا تبدیل به بازیگری شده که کارگردان می‌تواند با خیال راحت در هر ژانری به او نقش بسپارد. او بازیگری کاملا حسی است که تمام عواطفش را در بیان و چهره‌اش به مخاطب منتقل می‌کند. این ویژگی‌ها باعث شده که نقش مرتضی منیری کاملا به او بنشیند. نوروزی در نقش مرتضی خستگی ابتدای فیلم را به یک امید و نیروی انتقام وصل می‌کند و مخاطب کاملا با این نقش ارتباط برقرار می‌کند. همین اتفاقات باعث می‌شود که بازی امیر نوروزی برجسته‌ترین ویژگی فیلم «1968» باشد.

منبع خبر