کارشناسان علوم آزمایشگاهی؛ ستون فراموش‌شده نظام سلامت

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر،کارشناسان علوم آزمایشگاهی، که نقش کلیدی در تشخیص بیماری‌ها دارند، سال‌هاست در سایه بی‌توجهی مسئولان حوزه سلامت فعالیت می‌کنند؛ در حالی که بیش از ۵۰ هزار نفر از این قشر، ستون فقرات آزمایشگاه‌های تشخیص طبی کشور را تشکیل می‌دهند.

مهاجرت، تغییر شغل و بی‌انگیزگی

مشکلات انباشته این گروه باعث شده بسیاری از کارشناسان یا تصمیم به مهاجرت بگیرند یا به‌ناچار مسیر شغلی خود را تغییر دهند. کارشناسان هشدار می‌دهند اگر این روند ادامه یابد، خلأ بزرگی در نظام تشخیص بیماری‌ها ایجاد خواهد شد که می‌تواند تبعاتی جدی برای نظام سلامت کشور داشته باشد.

مهم‌ترین مطالبات کارشناسان علوم آزمایشگاهی به شرح زیر است:

۱. عضویت در نظام پزشکی

با وجود پیگیری‌های متعدد و حتی دریافت آرای قضایی و تاییدیه‌های وزارت بهداشت و مجلس، هنوز عضویت کارشناسان علوم آزمایشگاهی در سازمان نظام پزشکی به سرانجام نرسیده است؛ مطالبه‌ای که می‌تواند جایگاه شغلی آنان را تقویت کرده و مسیر احقاق حقوقشان را هموار کند.

۲. تعرفه‌گذاری برای خدمات تخصصی

این گروه تنها رده شغلی در نظام سلامت است که از سهم تعرفه خدمات محروم مانده است. با اینکه تمامی مراحل حساس آزمایش از کنترل کیفیت تا تفسیر نتایج به عهده آن‌هاست، اما تعرفه‌ای برای کار آن‌ها تعریف نشده؛ در حالی که گروه‌های دیگری چون پرستاران از این مزایا برخوردارند.

۳. عدم رتبه‌بندی در بخش خصوصی

کار در بخش خصوصی برای این کارشناسان اغلب با حداقل حقوق و بدون مزایای قانونی همراه است. این موضوع باعث شده انگیزه‌ای برای ماندن در این حوزه باقی نماند و بخشی از نیروهای توانمند جذب بازارهای کاری دیگر شوند.

۴. حضور غیرقانونی رشته‌های نامرتبط

در حالی که طبق قوانین و ابلاغیه‌های رسمی فقط کارشناسان علوم آزمایشگاهی صلاحیت فعالیت در آزمایشگاه‌های طبی را دارند، همچنان شاهد حضور افراد فاقد تخصص و مدرک مرتبط در این فضاها هستیم؛ پدیده‌ای که سلامت بیماران را هم تهدید می‌کند.

۵. محرومیت از حق سختی کار

در مواجهه روزمره با مواد شیمیایی خطرناک، کارشناسان این رشته هنوز از حق سختی کار برخوردار نیستند. در مقایسه، گروه‌هایی مانند کارشناسان رادیولوژی برای کار با اشعه، امتیازات مشخصی دارند اما در مورد علوم آزمایشگاهی هنوز اقدامی صورت نگرفته است.

۶. حذف از تصمیم‌گیری‌های کلان

با وجود اینکه بیشترین تعداد نیروی انسانی در بخش آزمایشگاه‌ها متعلق به کارشناسان علوم آزمایشگاهی است، اما جایگاهی در سیاست‌گذاری‌های کلان برای آن‌ها تعریف نشده و نظراتشان در تصمیم‌گیری‌ها نادیده گرفته می‌شود.

۷. فقدان معاونت پیراپزشکی در وزارت بهداشت

با اینکه رشته‌های پیراپزشکی تعداد قابل توجهی از نیروی درمانی را شامل می‌شوند، در ساختار وزارت بهداشت هیچ معاونتی برای پیگیری مشکلات آنان در نظر گرفته نشده است؛ موضوعی که سبب شده مسائل صنفی و تخصصی این گروه سال‌ها معطل بماند.

ادامه این وضعیت، باعث کاهش ورودی به این رشته در دانشگاه‌ها، دلسردی دانشجویان فعلی، و در نهایت ترک شغل از سوی نیروهای کاربلد خواهد شد. کارشناسان هشدار می‌دهند که این شرایط، مستقیماً سلامت جامعه را نشانه گرفته و لازم است مسئولان هرچه سریع‌تر برای اصلاح وضعیت، وارد عمل شوند.

منبع خبر