۵ دلیل بوی بد ناف

به گزارش سلامت نیوز به نقل از health، اگر ناف شما بوی بد می‌دهد، معمولاً نشانه‌ای از رعایت نکردن بهداشت یا وجود عفونت است. ناف یا همان جای بند ناف در واقع زخمی کوچک است که پس از بریدن بند ناف در زمان تولد شکل می‌گیرد. این ناحیه فرورفته، تاریک و گاه مرطوب است؛ شرایطی ایده‌آل برای رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها که می‌توانند موجب بوی ناخوشایند شوند.

در صورتی که بوی بد با شست‌وشوی معمول برطرف نشود، یا همراه با قرمزی، خارش یا ترشح باشد، ممکن است نشانه‌ی عفونت یا مشکل دیگری باشد.

۱. نداشتن بهداشت کافی

به‌دلیل کوچک بودن و فرورفتگی ناف، اغلب هنگام استحمام از تمیز کردن آن غفلت می‌شود. اما تجمع عرق، پوست مرده، چربی و باکتری در این ناحیه باعث بوی تند و ناخوشایند بدن می‌شود. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که در ناف انسان‌ها ممکن است تا ۳۰۰ نوع باکتری مختلف وجود داشته باشد!

در برخی موارد، تجمع آلودگی و سلول‌های مرده باعث ایجاد لکه‌ی قهوه‌ای یا خاکستری در ناف می‌شود که به آن درماتیت نادیده‌گرفته‌شده (Dermatitis Neglecta) می‌گویند. با شست‌وشوی ملایم ناف با آب و صابون می‌توان آن را از بین برد.

۲. عفونت باکتریایی

اگر ناف شما بوی ترش، پنیرمانند یا گوگردی می‌دهد، احتمالاً باکتری در آن رشد کرده است. برش‌ها، زخم‌ها یا پیرسینگ ناف نیز می‌توانند مسیر ورود باکتری‌ها باشند.عفونت‌های باکتریایی ممکن است شامل بیماری‌هایی مانند سلولیت، زردزخم یا عفونت استافیلوکوکی (استاف) باشند. در صورت بروز، معمولاً علائم زیر دیده می‌شود:

برای درمان، معمولاً به پماد آنتی‌بیوتیک موضعی یا آنتی‌بیوتیک خوراکی نیاز است.

۳. عفونت قارچی (Yeast Infection)

قارچ‌هایی مانند کاندیدا آلبیکانس (Candida) در محیط‌های گرم و مرطوب رشد می‌کنند و می‌توانند در ناف عفونت ایجاد کنند. این عفونت معمولاً باعث بوی بد و خارش می‌شود.

افرادی که زیاد عرق می‌کنند، لباس‌های تنگ می‌پوشند یا به بیماری‌هایی مثل دیابت یا پسوریازیس مبتلا هستند، بیشتر در معرض خطرند.

علائم دیگر:

قرمزی و التهاب

خارش و سوزش

پوست ترک‌خورده یا زخم‌دار

بثورات پوستی با برجستگی‌های کوچک پر از چرک

درمان با کرم‌ها یا پودرهای ضد قارچ انجام می‌شود.

۴. کیست اوراخال (Urachal Cyst)

در دوران جنینی، مجرایی به نام اوراخوس بین مثانه و ناف وجود دارد که پس از تولد باید بسته شود. اگر این مجرا بسته نشود، ممکن است کیستی بین مثانه و ناف تشکیل شود که در صورت عفونت، ادرار یا ترشح بدبو از ناف خارج می‌شود.

علائم دیگر:

تب و درد شکمی

سوزش هنگام ادرار

وجود خون در ادرار

عفونت‌های مکرر ادراری

در این حالت باید فوراً به پزشک مراجعه شود، زیرا درمان معمولاً شامل آنتی‌بیوتیک و گاهی جراحی برای تخلیه یا برداشت کیست است.

۵. سنگ ناف (Navel Stone)

سنگ ناف یا امفالولیت (Omphalolith) توده‌ای سخت و تیره‌رنگ از چربی، پوست مرده و کراتین است که در ناف‌های عمیق تشکیل می‌شود. این سنگ‌ها در ابتدا بدون علامت‌اند، اما اگر عفونت کنند، بوی بد و درد ایجاد می‌کنند.

علائم احتمالی:

پزشک می‌تواند سنگ ناف را با پنس یا ابزار استریل خارج کند.

چگونه بوی ناف را از بین ببریم؟

اگر علت بوی بد، بهداشت ناکافی باشد، شست‌وشوی منظم بهترین درمان است. روش پیشنهادی:

انگشت یا پارچه‌ی تمیز را با صابون ملایم و بدون عطر آغشته کنید.

ناف را به‌آرامی ماساژ دهید تا آلودگی جدا شود.

با آب گرم بشویید و خشک کنید.

از زدن لوسیون یا کرم داخل ناف خودداری کنید؛ رطوبت اضافی رشد قارچ و باکتری را افزایش می‌دهد.

اگر بوی بد ناشی از عفونت باشد، باید به پزشک مراجعه کنید تا درمان دارویی مناسب تجویز شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر پس از چند روز شست‌وشو هنوز بوی ناف باقی است یا علائم زیر وجود دارد، لازم است به پزشک مراجعه کنید:

چگونه از بوی بد ناف پیشگیری کنیم؟

استحمام منظم با صابون ملایم

خشک کردن کامل ناف پس از دوش

شست‌وشوی بدن بعد از ورزش یا تعریق زیاد

استفاده از حوله و لیف تمیز و خشک

انتخاب زیورآلات ناف از جنس ضد حساسیت (استیل جراحی)

پرهیز از لمس یا بازی با پیرسینگ ناف

دوش گرفتن بعد از شنا در استخر یا دریا

بوی بد ناف معمولاً به‌دلیل رعایت نکردن بهداشت ایجاد می‌شود، اما گاهی نشانه‌ی عفونت باکتریایی یا قارچی، سنگ ناف یا کیست اوراخال است. تمیز و خشک نگه داشتن ناف، بهترین راه برای پیشگیری از این مشکل است. اگر بوی ناف با شست‌وشو برطرف نشد یا همراه با ترشح، قرمزی یا درد بود، حتماً باید به پزشک مراجعه کنید.

منبع خبر