کباب قناری بر آتش سوسن و یاس*

به گزارش سلامت نیوز رضا رمضانی در این یادداشت نوشت:

برافروخته و ناراضی بود. حس می کرد آزادی اش سلب و حق او پایمال شده است. این چندمین بار بود که وقتی می‌خواست چند برگ از کتاب‌های امانتی کتابخانه مدرسه را برای روشن کردن آتش پاره کند، این پسرک خودشیرین مانع‌اش شده بود.

می‌دانست که مدیر مدرسه هم دل خوشی از امثال آنها ندارد. چند روز پیش که از کنار در نیم‌باز دفتر رد می‌شد، با گوش‌های خودش شنیده بود که مدیر مدرسه پشت تلفن به کسی می‌گفت: « اگر این کتاب‌های قدیمی و به دردنخور امحا شده بود، می‌توانست سالن کتابخانه را برای راه انداختن یک بوفه جمع و جور به او اجاره بدهد؛ اما چه کند که چند نفر از معلم‌ها و دانش آموزان زیر بار این استدلال روشن و منطقی نمی‌روند که برای خواندن و مطالعه، همان کتاب‌های درسی برنامه‌ریزی شده و هدف‌دار کافی است».

پس دلش قرص بود که وقتی این پسرک را گوشمالی بدهد، شاید مدیر هم برای خالی نبودن عریضه و حفظ شان خودش، عتاب و خطاب مختصری هم بکند؛ اما سر و ته قضیه جوری هم آورده خواهد شد که پسرک بفهمد نباید پایش را از گلیمش درازتر کند!

* * *

اگر آن پسرک، حالا محیط بان شده باشد و این یکی، به جای کندن صفحات کتاب، به شکارحیوانات و تاراج طبیعت رو آورده باشد، برای حدس زدن اتفاق‌های ناگوار کافی است متوجه باشیم که مماشات‌ها و ترک فعل‌های مقامات در ماجراهای زمین خواری میانکاله، اجرای طرح‌های دارای پیشرفت فیزیکی فاقد مجوز محیط زیستی، احداث سدهای ماندگان و مراش و مشمپا، ساخت و سازهای غیرمجاز آزادراه تهران-شمال، از چشم‌ها و گوش‌هایی که درهای نیمه باز ادارات را رصد می‌کنند، پوشیده نمی‌ماند.

سال‌های سال است که محیط بانان در تلاش برای حفظ طبیعت و برقرار نگه داشتن خدمات پر ارزش زیست بوم‌ها و حیات وحش، قربانی می‌دهند و با این وجود، تدوین و اجرای قانونی که از آنها حمایت کند به سرانجام نمی‌رسد؛ در مقابل، فلان معاون وزیر پشت تریبون رسمی علیه محیط زیست و تدابیر محیط زیستی جنجال به پا می‌کند؛ از طرح‌هایی که ارزیابی محیط زیستی نشده‌اند و بالطبع برآیند آثار مثبت ومنفی آنها بررسی نشده است با عنوان طرح‌های توسعه نام برده می‌شود، با وجود ملموس شدن بحران آب طولانی مدتی که طرح‌های سریالی سدسازی رقم زده‌اند برای تداوم اجرای این طرح‌های بحران ساز، بودجه تامین می‌شود و …!

… و در روز روشن و در برابر چشمان مردم محلی و خبرنگارها دیده می‌شود که زمین خواری گسترده با نام رمز «پتروشیمی میانکاله» چنان پشتیبانی می‌شود که حتی با گذشت چند روز از صدور دستور صریح و علنی رییس جمهور برای توقف عملیات اجرایی در محدوده موسوم به پتروشیمی میانکاله، انتقال انبوهی از مصالح ساختمانی به همان محل انجام می‌گیرد!

در چنین شرایطی، آیا عجیب است که وقتی متخلفی برای شکار حیات وحش وارد مناطق تحت مدیریت محیط زیست می‌شود، جرات پیدا کند محیط بانان را مزاحم تلقی کرده و حتی به قصد کشت، با آنها درگیر شود؟ آیا در این بلبشو و اوضاع ناهنجار، عجیب است که کسی با ساقه‌های سوسن و یاس، آتشی برای کباب کردن قناری روشن کند؟

* کباب قناری

بر آتش سوسن و یاس

روزگار غریبی‌ست، نازنین!

…

#احمد_شاملو

منبع خبر