- 2025-08-02
- 2 بازدید
- 0 دیدگاه
- سلامت
طرح میزبان بهزیستی پناهی برای کودکان بی سرپرست در جنگ
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایران، فیلم کوتاهی در فضای مجازی منتشر شد. فیلم روایت کسانی است که در روزهای تهاجم رژیم صهیونیستی علیه کشورمان در کمتر از نیم ساعت، نوزادان شیرخوارگاه آمنه را به مکانی امن منتقل میکنند. اما انتقال کودکان همه ماجرا نیست، بیشترین تهاجم دشمن به تهران است و خطر هنوز شیرخواران منتقل شده را تهدید میکند. تجمع بچهها خطرناک است، مسئولان به دنبال مکانی امن برای کودکان هستند. هیچ مکانی امنتر از خانه نیست. افرادی در آن روزها خانهشان را میزبان امنیت کودکان بیسرپرست و بدسرپرست مراکز نگهداری میکنند.
خانواده محمدرضا خباز یکی از این میزبانهای مهربانی است. آنها از روزهای جنگ میزبان ارسلان یک ماهه شدهاند.
او میگوید: «کارمند هستم، دو دختر ۱۴ و ۱۶ ساله دارم. شرایط موجود باعث نگرانی در بچهها شده بود. از قبل تماسهایی با بهزیستی داشتیم. زمانی که متوجه شدیم صداوسیما مورد اصابت قرار گرفته و شیرخوارگاه در آن نزدیکی قراردارد خیلی نگران شدیم. احساس کردیم بهترین کار این است که نوزادی را به خانه بیاوریم، تا هم خودمان آرام شویم و هم آرامش را به یک نوزاد بیسرپرست هدیه بدهیم.» خباز درباره روند خانواده میزبان شدن میگوید: «ابتدا درخواست فرزندپذیری داشتیم به ما پیشنهاد دادند که میتوانیم خانواده میزبان باشیم، ما هم قبول کردیم، مشخصاتمان را فرستادیم، کارها انجام شد، در روزهای جنگ با ما تماس گرفتند و شرایط را گفتند، ما هم قبول کردیم.» نوزاد یک ماهه وارد خانواده میشود.
خانوادهای که سالها نوزادی در آن نبوده است، اما ارسلان کوچک مایه آرامش خانواده است.«با آمدن ارسلان جنگ دیگر در خانه ما معنایی نداشت، بچهها نگران سروصداها هم نبودند، همه چیز با آمدن این نوزاد تغییر کرده بود. با اینکه سالها از زمان نوزادی بچههای خودمان میگذشت، همسرم با تمام وجود به این بچه خدمت میکرد. گاهی به شوخی به او میگویم تو این بچه را از بچههای خودمان هم بیشتر دوست داری.» نوزاد یک ماهه مانند هر نوزادی بیقراریها و بیتابیهایی دارد، گریه میکند، شب نمیخوابد، اما به اعتقاد آقای خباز، ارسلان یک فرشته است، «این بچه برای ما یک فرشته بود.
اولین روزی که به منزل ما آمد، فقط گریه بیصدایی کرد، از مسئولش پرسیدیم، گفت احتمالاً خجالت میکشد یا تغییر فضا را احساس کرده ولی از روز دوم کاملاً با ما انس گرفت.» ارسلان جای خود را میان اعضای این خانواده باز کرده، اما معلوم نیست تا چند وقت باید در میان این خانواده بماند چون به گفته خباز برای او خانوادهای پیدا شده و تا چند وقت دیگر باید برای فرزندخواندگی به خانه جدیدش برود. هرچند رفتن او برای خانواده خباز سخت است، ولی آنها معتقدند «با اینکه دلمان واقعاً برای او تنگ میشود اما از اینکه توانستهایم لذت داشتن فرزند را به خانواده دیگری هدیه کنیم خوشحالیم، به محض تکمیل روند فرزندپذیری ارسلان را تقدیم پدر و مادرش خواهیم کرد. او با حضورش برکت و امید را برایمان به ارمغان آورد. امیدواریم انرژی مثبت و سعادتمندی را به خانواده جدیدش هم انتقال بدهد و خوشبخت شود.»
میهمانان کوچک خانوادههای میزبان
محدثه کریمیان ۴۰ ساله هم با اینکه خود مادر دو کودک ۷ و یک ساله است، از مدتها قبل درخواست داده بود تا خانهاش میزبان کودکان بیپناه باشد. درخواست او محقق نشده بود تا روزی که مسئولان شیرخوارگاه مجبور به ترک شیرخوارگاه میشوند، «قرار بود منطقه ۳هدف حملات قرار بگیرد، بچههای شیرخوارگاه را به سختی خارج کرده بودند.
از طرفی نگرانیهایی وجود داشت که اگر مکان امن بچهها هم مورد اصابت قرار بگیرد با نوزادانی که توان فرار و درک موقعیت جنگی را ندارند، چه کار کنند. با خانوادهها تماس گرفتند، ما درخواست دادیم که میتوانیم از چند کودک میزبانی کنیم اما فقط نفس را به ما دادند.» نفس در جنگ به دنیا آمده و فقط ۸ روزه بود که به خانم کریمیان سپرده میشود. مادر میزبانش میگوید: «برای من هیچ سختی نداشت، مثل دو کودک دیگرم با جان و دل از او نگهداری میکنم، چون واقعاً دلم میخواست در روزهای جنگ من هم کاری کرده باشم و چه کاری بهتر از حمایت از کودکان بیپناهی که حامی و پشتیبانی ندارند.» این خانواده برای نفس درخواست فرزندخواندگی هم دادهاند، اگر شرایط مساعد باشد نفس میتواند برای همیشه نزد آنها بماند.
زهرا مادر میزبان نورای دو ماهه است، او مادر یک دختر ۹ ساله هم هست، آنها در روزهای جنگ و با سروصدای اطراف خانه، شهر را ترک کرده و به شهرستان رفته بودند، اما وقتی تماس میگیرند، حتی لحظهای درنگ نمیکنند، «برگشتیم تا نورا را تحویل بگیریم، او را با خودمان بردیم، حالا دخترها چشم و چراغ خانه هستند.» او از اینکه توانسته جان کودکی را حفظ کند و آرامش را به او هدیه بدهد، خوشحال است. «همین برای ما کافی است، نورا تا هر زمانی که نیاز باشد نزد ما خواهد بود و به او خدمت خواهیم کرد.» میهمانان کوچک خانوادههای میزبان تا تعیین تکلیف نهایی نزد آنها میمانند و اگر به هر دلیلی خانواده شرایط نگهداری را نداشت دوباره به شیرخوارگاه برمی گردند.
برش
آرامش با خانواده میزبان
مریم شاکری معاون سلامت اجتماعی بهزیستی تهران با بیان اینکه در روزهای جنگ اگر یاری این خانوادهها نبود، کار برایشان خیلی سخت میشد، میگوید: «همه این خانوادهها قبلاً درخواست میزبانی را داده بودند. بعد از انجام بررسیها در آن روزهای بحرانی با آنها تماس گرفتیم.»
او درباره طرح میزبان میگوید: «طرح خانواده میزبان در سال ۱۴۰۲ به تصویب رسید و به سازمان بهزیستی ابلاغ شد. اساس طرح بر خانواده محوری بود. مبنا بر این بود که کودکان بعد از همه ارزیابیها به آغوش خانواده پناه ببرند. براساس تحقیقاتی که انجام دادهایم حضور کودکان در برخی سنین طلایی در میان خانوادهها تأثیرات بسیاری بر رشد و شخصیت آنها بر جا میگذارد. متقاضیان میتوانند در سامانه فرزند خواندگی سازمان بهزیستی ثبتنام و طرح میزبان را انتخاب کنند.»
معاون سلامت اجتماعی بهزیستی تهران از رونمایی سامانه مخصوص میزبان در آیندهای نزدیک خبر میدهد: «سایت مخصوص میزبان را در تهران رونمایی خواهیم کرد تا خانوادههای متقاضی از طریق آن اقدام به ثبتنام کنند. همه فرآیند کار به شکل آنلاین انجام میشود و مشکلات خانوادهها برای ورود کودک کمتر خواهد شد.»
شاکری با بیان اینکه در حال حاضر در استان تهران ۸۵ مرکز نگهداری دولتی و غیردولتی وجود دارد، میگوید: «مراکزی داشتیم که در مناطق پرخطر قرار داشتند، ممکن بود حتی به بچهها هم آسیب برسد و مرکز مورد اصابت قرار بگیرد. بچههای ما از گروهای سنی مختلفی بودند به همین دلیل تجمع در مراکز خطرناک بود، از طرفی بچههای بزرگتر در کنارهم از سر و صدا میترسیدند و اذیت میشدند. مجبور بودیم شیرخوارگاه آمنه را تخلیه کنیم. باید تعداد زیادی از کودکان شیرخوارگاهها و مراکز را در خانهها قرار میدادیم. برای اینکه امنیت نگهداریشان را بالا ببریم، طبق قانون شروع به کار کردیم.» او با بیان اینکه طرح خانواده میزبان همچنان ادامه دارد از نتایج مثبت این طرح میگوید: «نتایج جالبی از اجرای این طرح استخراج کردهایم. بعد از واگذاری رشد، شیر خوردن، خواب و آرامش بچهها با درصد بسیار بالایی تغییر کرده است و این نشان دهنده تأثیر خانواده در رشد کودک است.»
معاون سلامت اجتماعی تهران با اشاره به اینکه بیش از ۱۵۰ کودک در روزهای جنگ به میان خانوادههای میزبان رفتهاند، میگوید: «در حال حاضر در شیرخوارگاههای شهر تهران فقط ۲۱ کودک صفر تا سه سال حضور دارند. همه کودکان در آن روزها به میان خانوادههای میزبان رفتهاند یا تعیین تکلیف شدهاند. یعنی یا به خانواده زیستی بازپیوند شدهاند و یا به فرزندخواندگی رفتهاند. آنهایی که بلاتکلیف هستند، همچنان در خانوادههای میزبان حضور دارند و هیچ خانوادهای کودکی را به مراکز برنگردانده است.»
ارسال دیدگاه