ریشه‌های روانی اعتیاد به جراحی‌های زیبایی در نوجوانان

به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم، چند سالی است که تعداد دوستداران زیبایی‌های ساختگی به حدی زیاد شده است که هرساله با کاهش سن عمل‌های زیبایی مواجه هستیم. وحالانوجوانان از۱۴ ــ ۱۳سالگی دغدغه ظاهر و انجام عمل‌های مختلف زیبایی را دارند و در تلاشند تا کمی از اعتمادبه‌نفس بر باد رفته‌شان را در کلینیک‌های زیبایی جبران کنند.

البته بماند که در این میان افرادی را هم می‌بینیم که اصلا نیازی به انجام عمل و تغییر اساسی ندارند و چنین اقدامی فقط جنبه سلیقه‌ای دارد و طبق نظر شخصی خودشان است. نوجوانانی که در سودای زیباتر و بهتر شدن، والدین خود را مجبور به پذیرش کارهای خود می‌کنند و چه‌بسا خیلی‌های‌شان هم با یک قصور پزشکی، جان‌شان را از دست می‌دهند. حالا سؤال اینجاست که چرا درخواست عمل‌های زیبایی در کشور به حدی پایین آمده که هم‌اکنون به دم‌دستی‌ترین موضوع بین نوجوانان تبدیل شده است؟
 شاید تمایل به انجام اقدامات زیباجویانه و گسترش و گرایش آن فقط مختص کشور ما نباشد، چراکه در عصر حاضر به یک پدیده همه‌گیر تبدیل شده است. بینی‌های عروسکی و سربالا، قرنیه‌های رنگی، صورت‌های استخوانی و زاویه‌دار و …همگی اقداماتی است که نشان می‌دهد نوجوانان ما به‌نوعی دچار مشکلاتی درتصویر بدنی خودبوده و خودشان را آن‌گونه که هستند دوست ندارند. مسأله‌ای که خانواده‌ها را هم به چالش کشانده و به دردسر انداخته است.البته نباید در این ماجرا نقش برخی پزشکان را هم نادیده‌گرفت؛ همان‌هایی که بیشتر به فکر سود و هزینه دریافتی خودشان هستند و اصلا نوجوان را از تصمیمش درخصوص انجام عمل‌های زیبایی منصرف نمی‌کنند!

   
دنیای مشروط نوجوانی

یکی از ترندترین اقدامات سال‌های اخیر در کشور ما، انجام جراحی‌های زیبایی است. کارهایی که دیگر به شکل افراط‌گونه‌ای انجام می‌شود و در میان بسیاری از افراد به‌ویژه نوجوانان، به یکی از روش‌های پررنگ برای رسیدن به استانداردهای زیبایی تبدیل شده است. صدیقه بزازان، مشاور خانواده  بر این باور است که استفاده نوجوانان از دنیای مجازی یکی از عوامل گرایش به انجام عمل‌های زیبایی است، چراکه آنان را در یک رقابت غیرواقع‌بینانه قرار می‌دهد و احساس می‌کنند برای این‌که در دنیای بیرون دیده شوند، بایستی در حد بهترین‌ها یا در حد سلبریتی‌ها باشند.وی ادامه می‌دهد: «اما اگر بخواهیم نگاه خود فرد نسبت به خودش را هم در نظر بگیریم، از آنجا که بچه‌ها از بعد روانی به‌صورت مشروط در فضای خانواده پذیرفته می‌شوند در نتیجه خودشان هم، خود را مشروط می‌پذیرند.»

   
در جست‌وجوی یک زیبایی افراطی!

شاید نوجوانی دنیای پرریسکی است که او حاضر به انجام هر اقدامی است، حالا فکر کنید که این اقدامات از نوع زیبایی باشد که بیش از هر کار دیگری برای یک نوجوان جذاب است. مسأله‌ای که حتی اشکالات خیلی جزئی در بدنش را هم خیلی بزرگ می‌بیند. البته صدیقه بزازان ضمن بیان دنیای درونی نوجوانان و اهمیت آن در این خصوص به ما می‌گوید: «رابطه والدین و برخوردهای اشتباه آنان با فرزندان در همان سال‌های ابتدایی زندگی، به قیاس نوجوانان با دنیای بیرونی‌شان منجر می‌شود. این دنیای بیرونی هم نگاه و تایید گروه همسالان است. زمانی که فرصتی ایجاد می‌شود تا فرد، تغییراتی در خودش حاصل کند. اما این موضوع زمانی خطرآفرین می‌گردد که حالت وسواس‌گونه پیدا کند.»

   
ریشه‌های خودکم‌بینی در زیباجویی نوجوانان

شاید قسمت تلخ ماجرای جراحی‌های زیبایی بین نوجوانان،آنجایی باشدکه تازه آنها بعد ازهرعمل، گویا میل افراطی به انجام عمل‌های متعدد دیگری پیدا می‌کنند و درصدد انجام دوباره آن به هر قیمتی هستند. بزازان در پاسخ به این پرسش ما که کمبود چه حسی در نوجوانان باعث گرایش آنها به انجام عمل‌های زیبایی می‌شود، می‌گوید: «احساس خودکم‌بینی از دیگر دلایل گرایش نوجوانان در این مورد است.باورهایی که ریشه‌های آن از مقایسه وقضاوت‌های والدین در رابطه با عدم عملکرد کافی از سوی بچه‌ها شکل می‌گیرد.» وی همچنین معتقد است که عکس‌العمل و نگاهی که نوجوان از گروه همسالان خود دریافت می‌کند هم تاثیر بسزایی در انجام این‌گونه کارها دارد.

 

تقویت خودپذیری در نوجوانان

بااین‌حال، این پدیده تحت تأثیر عوامل مختلفی ازجمله فشارهای اجتماعی، نفوذ رسانه‌ها، استانداردهای زیبایی غالب و تأثیرات روانی ناشی از شبکه‌های اجتماعی قرار دارد.نوجوانانی که به‌دنبال این فشارها، درتلاش برای پذیرش وایجاد تصویری مثبت ازخود هستند. شاید به همین دلیل است که به تصمیم‌گیری‌های عجولانه و بعضا ناپخته درزمینه جراحی‌های زیبایی ازسوی آنان منجر می‌شود. شاید توجه بیشتر به آموزش‌های فرهنگی و اجتماعی، تقویت خودپذیری و کاهش فشارهای بیرونی می‌تواند راهکار مؤثری برای مقابله با این روند باشد. 

منبع خبر