خیانت به امید؛ وقتی آب مقطر جای شیمی‌درمانی را گرفت

در یکی از بیمارستان‌های خصوصی تبریز، ماجرایی رخ داده که نه‌تنها قلب بیماران و خانواده‌های‌شان را شکست، بلکه اعتماد عمومی به نظام سلامت را به چالشی جدی کشاند. تعدادی از افراد سودجو و بی‌وجدان، داروهای حیاتی شیمی‌درمانی را از بیمارستان خارج کرده و در بازار آزاد فروختند. در این میان، بیماران سرطانی به جای دارو، آب مقطر دریافت کردند، اقدامی که به مرگ تعدادی از بیماران منجر شد.

هرچند بابک محبوب علیلو، دادستان عمومی و انقلاب اسلامی تبریز، از بازداشت موقت چهار نفر در ارتباط با این پرونده خبر داده و اعلام کرده است که تحقیقات گسترده‌ای در حال انجام است و دستگاه قضایی در این پرونده کوتاه نمی‌آید و متخلفان را به سزای اعمال ننگین‌شان خواهد رساند اما زخمی که بر پیکره رنجور نظام سلامت وارد شده به این سادگی ها بهبود نمی یابد.

این افراد، پس از تفهیم اتهام و بازجویی، به اتهام سرقت دارو، فروش آن در بازار آزاد و جایگزینی با مواد غیرمجاز، تحت بازداشت هستند. دادستان تبریز وعده داده است که پیگیری قاطعانه و بدون اغماض این پرونده، در راستای صیانت از حقوق عمومی و جلوگیری از تکرار چنین فجایعی، انجام خواهد شد.

برای بیماران سرطانی و خانواده‌هایشان، هر روز جنگی طاقت‌فرساست. درد و امید، رنج و دعا، لحظه‌ای رهاشان نمی‌کند. حال تصور کنید که در این مبارزه نابرابر، کسانی در لباس کادر درمان، خیانت کرده و به جای دارو، مایعی بی‌اثر به عزیزانشان تزریق کنند. این خیانت نه‌تنها باعث مرگ بیمار، بلکه ویرانی روحی خانواده‌هایی شد که حتی با فروش اموالشان برای خرید دارو تلاش کرده بودند.

بیمارستان، باید مأمنی برای بیماران باشد؛ جایی که افراد در اوج ضعف و آسیب‌پذیری به آن پناه می‌برند. اما چگونه ممکن است که چنین مکانی به بستری برای سودجویی و خیانت تبدیل شود؟ چه نظارتی بر داروها، انبارها و فرآیندهای درمانی وجود داشته که این اتفاق افتاده است؟

بیماران سرطانی با رنج بیماری، هزینه‌های سنگین درمان و امید به بهبودی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. چنین پرونده‌هایی، نه‌تنها جسم و جان آنها را تهدید می‌کند، بلکه فشار روانی شدیدی به آنها و خانواده‌هایشان وارد می‌کند. مسئولان باید با اعمال مجازات قاطعانه، بازسازی اعتماد مردم و تقویت نظارت، نشان دهند که بیمارستان‌ها همچنان مکان‌های امنی برای بیماران هستند.

نمی‌توان چشم بر زحمات و فداکاری‌های پزشکان، پرستاران و کادر درمان بست که در سخت‌ترین شرایط، به نجات جان بیماران مشغول‌اند. باید توجه داشت که این حادثه تلخ، نتیجه عملکرد عده‌ای محدود و بی‌وجدان است. مسئولان باید با پیگیری جدی، علاوه بر مجازات متخلفان، از حیثیت کادر درمان که قربانی چنین پرونده‌هایی می‌شوند، دفاع کنند.

چنین حادثه‌ای نه‌تنها جان بیماران و اعتماد عمومی را نشانه رفته، بلکه حیثیت کادر درمان را که در سخت‌ترین شرایط مدافع سلامت جامعه بوده‌اند، به چالش کشیده است. وزیر بهداشت، به‌عنوان عالی‌ترین مقام نظام سلامت، باید با واکنشی قاطع و شفاف، نه‌تنها از اقدامات پیشگیرانه و برخورد با خاطیان سخن بگوید، بلکه حمایت و دفاع از حیثیت کادر درمان را در اولویت قرار دهد.

این حادثه، در حالی رخ داده که هنوز زخمی که قتل دکتر داوودی به قلب کادر درمان زد التیام نیافته است ، چنین وقایعی همچون تیر خلاص، می‌تواند روحیه این قشر خدوم را به‌شدت تضعیف کند و از طرف دیگر خشونت ها علیه کادر درمان را افزایش دهد.

این حادثه، هشداری جدی برای نظام سلامت کشور است. اگرچه پیگیری قضایی این پرونده ضروری است، اما نباید از اصلاح ساختارها و تقویت نظارت‌ها غافل شد. امنیت بیماران، حیاتی‌ترین اصل هر نظام درمانی است و هیچ توجیهی برای نقض آن پذیرفتنی نیست.

وزیر باید با حضور در رسانه‌ها، ابعاد این حادثه را روشن کرده و به مردم اطمینان دهد که چنین مواردی به‌هیچ‌وجه پذیرفتنی نیست و برای جلوگیری از تکرار چنین فجایعی، تقویت نظارت بر زنجیره دارو و خدمات بیمارستانی باید به‌صورت فوری در دستور کار قرار گیرد و باید اعلام کند که وزارت بهداشت از دستگاه قضایی می‌خواهد تا شدیدترین برخورد ممکن با متخلفان انجام شود.

اگر وزیر بهداشت در اسرع وقت واکنشی مناسب و درخور نداشته باشد، این حادثه به نمادی از ضعف نظارت در نظام سلامت تبدیل خواهد شد و بازگرداندن اعتماد مردم بسیار دشوارتر خواهد بود. این نه‌تنها یک مسئولیت، بلکه یک ضرورت برای حفظ شرافت و امنیت در فضای بیمارستان‌هاست

منبع خبر