خوددرمانی در پسوریازیس؛ خطرات و لزوم مراجعه به پزشک

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا؛پسوریازیس، یک بیماری پوستی شایع است که بر اساس تحقیقات، حدود دو درصد از جمعیت جهان به آن مبتلا هستند. دکتر محمد جمشیدی، متخصص پوست و مو و استادیار دانشگاه علوم پزشکی همدان، بر لزوم پرهیز از خوددرمانی در این بیماری تأکید کرده و گفت که مراجعه به پزشک از مراحل اولیه بیماری می‌تواند از پیشرفت آن جلوگیری کند.

دکتر جمشیدی پسوریازیس را یک اختلال پوستی ناشی از عوامل ژنتیکی و محیطی معرفی کرده و افزود که احتمال ابتلا به این بیماری در افرادی که سابقه خانوادگی دارند، بیشتر است. به گفته وی، اگر هر دو والدین به پسوریازیس مبتلا باشند، احتمال ابتلا در فرزندان به ۴۱ درصد می‌رسد، اما اگر تنها یکی از والدین دچار این بیماری باشد، این احتمال به ۱۴ درصد کاهش می‌یابد.

این متخصص پوست و مو توضیح داد که عواملی مانند استرس، مصرف دخانیات، کمبود کلسیم، برخی عفونت‌ها و داروهایی مانند آنتی‌مالاریا و ضدقارچ می‌توانند در بروز بیماری پسوریازیس نقش داشته باشند. شایع‌ترین نوع پسوریازیس، نوع پلاکی آن است که به شکل تکه‌های برآمده و قرمز با پوششی نقره‌ای از سلول‌های مرده پوست ظاهر می‌شود. این پلاک‌ها اغلب در نواحی پوست سر، زانو، آرنج و پایین کمر مشاهده می‌شوند و ممکن است با خارش، درد و خونریزی همراه باشند.

وی همچنین به نوع دیگری از پسوریازیس به نام “پسوریازیس قطره‌ای” اشاره کرد که بیشتر در کودکان دیده می‌شود. این نوع بیماری به‌دلیل برخی عفونت‌ها ایجاد می‌شود و باعث بروز نقاط کوچک شبیه قطره بر روی پوست سر، قفسه سینه، دست‌ها و پاها می‌شود.

دکتر جمشیدی افزود که افراد بالای ۴۰ سال و کودکان بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. او همچنین خط اول درمان پسوریازیس را شامل داروهای موضعی و داروهایی حاوی ویتامین D دانست و گفت: “اگر این داروها مؤثر نباشند، نوردرمانی به‌عنوان گزینه بعدی پیشنهاد می‌شود که در آن تابش نور خاص به بدن التهاب و پیشرفت بیماری را کاهش می‌دهد.”

این متخصص پوست و مو تأکید کرد که در برخی موارد، بسته به شدت بیماری، ممکن است داروهایی برای کاهش التهاب پوست تجویز شود. همچنین، کنترل عوامل محیطی مانند استرس و مصرف دخانیات نقش مهمی در کاهش خطر ابتلا به پسوریازیس دارند که باید به آن توجه ویژه‌ای شود.

منبع خبر