جاده در قلب جنگل هیرکانی و “منطقه حفاظت شده واز”/ محیط زیست: مجوز نداده ایم!

به گزارش سلامت نیوز، “منطقه حفاظت شده جنگلی واز” که جزو 10 درصد مناطق حفاظت شده جنگلی در اختیار سازمان حفاظت محیط زیست است سال هاست در معرض فشارهای عده ای افراد با نفوذ، به خصوص نمایندگان ادوار مختلف مجلس و فرمانداران اسبق و فعلی برای بازگشایی یک مسیر هم جنگلی و هم مرتعی قرار دارد که هر دو در قلب هیرکانی و “مناطق 4 گانه سازمان حفاظت محیط زیست” و اراضی جنگلی قرار دارند و از دهه های پیش تا امروز هر کارشناس و مدیری در منابع طبیعی و محیط زیست با احداث این جاده مخالفت کرده است.

به گفته شاهدان عینی سه سنگ بزرگ در ورودی معبر فوق قرار داده شده بود که هیچ خودرویی امکان ورود به جنگل و منطقه را نداشت؛ حالا نه تنها آنها را با لودر برداشته اند و جاده باز شده؛ بلکه تا انتهای مسیر را هم با همان لودر صاف کرده اند که راه برای ورود قاچاقچیان چوب و شکارچیان غیرمجاز فراهم می شود.

علی بناگر دبیر “اتحادیه انجمن های علمی منابع طبیعی و محیط زیست ایران” درباره علت اصلی اصرار برای بازگشایی این مسیر به سلامت نیوز گفت :« در انتهای مسیر جنگلی روستای واز در شهرستان نور روستای “رودبارک” و “لاسکتی” قرار دارد که در دهه 70 با سرمایه گذاری فراوان، جاده آن ساخته شد و دولت برای تعمیر و نگهداری و هزینه روشنایی و برق کشی مسیر، هزینه های هنگفتی کرده است؛ ولی مسیری که به دنبال آن هستند مسیر نزدیک تری وجود دارد که از داخل جنگل و مرتع می‌گذرد و چند دهه است که به طبیعت بازگشته است و حالا بعد از سال ها، به داخل جنگل لودر آورده اند و آنرا تسطیح و بازگشایی کرده اند و هیچ کدام از دستگاه های مربوط نیز ممانعت نکرده اند جای تاسف بسیار دارد.»

او در پاسخ به اینکه از منظر کارشناسی مسیر جدید چه تعریفی دارد ؟ گفت:« اجازه بدهید من بُعد اجتماعی آنرا بگویم، چون هر کارشناس منابع طبیعی و محیط زیستی می داند احداث مسیر در مناطق حفاظت شده آنهم در “ذخیره گاه سرخدار و بارانک” که دارای بکرترین پوشش گیاهی و حتی جانوری هست که کلیپ پلنگ که در فضای مجازی کنار رودخانه در حال خوردن بدن یک اسب بود که وایرال شد نیز مربوط به همین منطقه است؛ پس چنین تخلفی هیچ جایی برای توجیه کارشناسی ندارد.»

نماینده فعلی پاسخ دهد!

بناگر تاکید کرد:« سوالی که باید نماینده فعلی مجلس منطقه و افراد سیاسی که به مدیران منابع طبیعی و محیط زیست شهرستان و استان فشار وارد می کنند پاسخ بدهند این است که وقتی یک مسیر برای یک روستای فصلی که فقط چند ماه محدود در سال دارای سکنه ییلاق نشین و غیر دائم هستند و یکبار منابع طبیعی و محیط زیست اجازه ساخت یک جاده را داده اند چه لزومی به تخریب مجدد و صرف هزینه های بسیار هنگفت مجدد دارد؟ ضمن اینکه تعارضات قانونی فراوان برای آن وجود دارد؛ پس به جای عوام فریبی و ساخت مجدد چرخ، با مردم صادق باشیم.»

دبیر “اتحادیه انجمن های علمی منابع طبیعی و محیط زیست ایران”همچنین خبر از مخالفت سازمان حفاظت محیط زیست با این راه داد و گفت:« سازمان حفاظت محیط زیست کشور و معاونت محیط طبیعی با بازگشایی و بهسازی این مسیر مخالفت خود را اعلام کرده بودند و اداره کل منابع طبیعی مازندران نیز هم مخالف بازگشایی مسیر جنگلی و هم ساخت حدود 10 کیلومتر جاده در بکرترین مراتع آنجا بوده و هستند.»

بناگر تاکید کرد:« ما از مدیران دستگاه های محیط زیست و منابع طبیعی که هر دو در محافظت از این عرصه ها به یک اندازه سهیم هستند پیگیری قضایی نمی خواهیم؛ بلکه فقط تا این مسیر به اتوبان قاچاقچیان و شکارچیان و مسلخ محیط بانان و جنگلبانان تبدیل نشده ( کما اینکه در همین مدت کوتاه نیز شده ) خواهش می کنیم ابتدای راه باز شده را مجدد مسدود کنند و اقدامات احیایی را برای بازگشت مجدد جاده به طبیعت به عمل آورند.»

محیط زیست مازندران: ماجرا را پیگیری و برخورد می کنیم!

روح‌اله اسماعیلی معاون محیط زیست طبیعی اداره‌کل حفاظت محیط زیست مازندران در اینباره به “سلامت نیوز” گفت:« روستای ییلاقی “رودبارک” یکی از روستاهایی است که در منتهی علیه ضلع جنوبی “منطقه حفاظت شده واز” قرار دارد و یکی از روستاهای کوهستانی است که تقریبا در شش ماه دوم سال عملا کسی در آن سکونت ندارد و در نهایت مردم در فصول گرم یعنی بهار و تابستان در آن سکونت دارند. جمعی از روستاییان درخواستی را در دهه 70 برای جاده دسترسی به روستا مطرح کردند و مجوزهای لازم را گرفتند؛ اما این اتفاق در زمانی افتاد که آنجا هنوز “منطقه حفاظت شده واز” نبود. این جاده را در خط الراس احداث کردند و چندین سال از آن استفاده کردند.»

او افزود:« اما حدود یک دهه پس از احداث جاده فوق، دوباره درخواست راه دسترسی جدیدی کردند که اینبار چون منطقه را در سال 82 به عنوان یکی از مناطق چهارگانه مصوب کردیم درخواست راه دسترسی جدید را که خیلی کوتاه تر بوده و طول مسیر آن به یک سوم تقلیل پیدا می کرد داشتند. تمام مسیر این جاده پیشنهادی، از میان جنگل عبور می کرد و بخشی از آن، منتهی می شد به راه جنگلی که “سازمان منابع طبیعی” در دهه های گذشته برای طرح های بهره برداری احداث کرده بود.»

اسماعیلی گفت:« این درخواست در عمل، منطقه حفاظت شده “واز” را به دو تکه جدا از هم تقسیم می کرد و یک شکاف و گسستی در این منطقه ایجاد می کرد. به همین دلیل هم اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران با آن مخالفت کرد و هم “دفتر زیستگاه ها و امور مناطق” سازمان پس از بازدید از مسیر، با وجود یک دهه پیگیری و تلاش این روستایی ها، به هیچ عنوان موافقت نکردند و بر روی مخالفت با این جاده علیرغم پیگیری های مختلفی که از جاهای مختلف داشتند، پافشاری کردند.»

معاون محیط زیست مازندران افزود:« اما اتفاقی که الان افتاده قسمت ابتدایی این مسیر است که ما پیشتر آنرا مسدود کرده بودیم؛ چرا که هیچ ورود و خروجی نباید به داخل منطقه اتفاق بیفتد. حالا آن مسیر مسدود شده را بازگشایی کرده اند اما جاده جدیدی نزده اند. این اتفاق از نظر ما تخلف محسوب می شود و ما پیگیری حقوقی –قضایی آنرا انجام خواهیم داد. این تخلف را به همکاران مان در شهرستان اعلام کردیم و خواهان پیگیری این اتفاق شدیم تا اقدامات قانونی را برای آن انجام دهند. اطمینان می دهم این راه حتما دوباره مسدود می شود و طرح دعوی خواهیم کرد.»

منبع خبر