آنچه باید درباره گیاهان و درختان حساسیت زا بدانید!
گونه های خاصی از درختان از جمله توس، سرو و بلوط گرده بسیار حساسیت زا تولید می کنند. گیاهان و درختانی که توسط حشرات بارور می شوند، مانند گل رز و برخی از درختان گلدار، مانند درختان گیلاس و گلابی معمولاً باعث رینیت آلرژیک نمی شوند. چمن ها شایع ترین علت آلرژی هستند. گیاه راگد دلیل اصلی ایجاد حساسیت در علف های هرز است. در ادامه مقاله جهت معرفی دیگر گیاهان و درختان حساسیت زا می توان به مریم گلی، سبزه خوک، محله های بره و گیاه گل مینا اشاره کرد.
آلرژی گرده چیست؟
گرده گل یکی از عوامل شایع آلرژی های فصلی است. بسیاری از افراد آلرژی گرده را به عنوان “تب یونجه” می شناسند. متخصصان معمولاً از آلرژی گرده به عنوان “رینیت آلرژیک فصلی” یاد می کنند.
در فصل بهار، تابستان و پاییز، گیاهان دانه های ریز گرده را آزاد می کنند تا گیاهان دیگر از همان گونه را بارور کنند. بیشتر گرده هایی که باعث واکنش های آلرژیک می شوند از درختان و علف های هرز ناشی می شوند. این گیاهان دانه های گرده کوچک، سبک و خشک ایجاد می کنند که توسط باد حرکت می کنند.
انواع گیاهان و درختان حساسیت زا
در اینجا انواع گیاهان و درختان حساسیت زا را معرفی می کنیم. این موارد عبارت اند از:
1- درخت توس
اگر بهار باشد و عطسه می کنید، این درختان ممکن است بخشی از مشکل شما باشند. آن ها غالباً در حیاط ها و سایر محوطه سازی ها کاشته می شوند، زیرا مردم شکل ظاهری آن ها را دوست دارند. اما گرده های آن ها به احتمال زیاد باعث ایجاد آلرژی می شود.
2- درخت نارون
این درخت معروف به تاج پادشاهی است. نارون به جز در سردترین قسمت ها رشد می کند و در پاییز گرده ایجاد می کند. نارون آمریکایی که روزگاری در شرق و غرب میانه رایج بود، از زمان شیوع بیماری نارون هلندی در اوهایو در سال 1930 به طور مداوم در حال از بین رفتن است.
3- سرو
سرو در حدود 70 نوع مختلف از این درختان و بوته ها وجود دارد، از جمله ارس و سرو، برخی از آن ها می توانند مشکلات آلرژی بزرگی ایجاد کنند. از آن جا که انواع مختلفی وجود دارد و کاملاً رایج هستند، دشوار است که بدانید کدام یک موجب مشکلات آزار دهنده شما هستند.
همچنین و فصل گرده افشانی آن ها نیز طولانی است. این در ژانویه آغاز می شود و برخی از این درختان و بوته ها می توانند تا ماه مه یا ژوئن گرده ایجاد کنند.
4- بلوط
این درخت در سراسر کشور رشد می کند و در بهار گرده افشانی می کند. بسیاری از افراد به گرده بلوط حساسیت دارند و از آن جا که درختان در مناطق مسکونی و پارک ها رایج است، گرده آن می تواند در هوا شناور باشد و برای برخی از افراد واکنش های جدی ایجاد کند.
5- کاج
این درختان همیشه سبز که در سراسر فضاهای سبز یافت می شوند و در فصل بهار تولید مثل می کنند و این امکان وجود دارد که گرده ها مسافت بسیار طولانی را در هوا طی کنند. به همین خاطر، به آسانی باعث ایجاد حساسیت می شوند.
در حالی که آلرژی به درخت کاج نسبتاً غیر معمول است. دو حساسیت اصلی وجود دارد که از درختان کاج ناشی می شوند: آجیل کاج و گرده کاج.
نکته: آجیل کاج (pignoli) دانه های خوراکی گونه های خاصی از درختان کاج است که مصرف آن در رژیم غذایی مدیترانه ای افزایش یافته است.
بسیاری از افرادی که به گرده کاج حساسیت دارند، به گرده چمن نیز حساسیت دارند. حساسیت به آجیل کاج می تواند باعث واکنش های حساسیتی خفیف، متوسط و شدید از جمله آنافیلاکسی شود. اگر شک دارید که از آلرژی درخت کاج رنج می برید، با متخصص آلرژی خود صحبت کنید، پزشک می تواند علائم شما را ارزیابی و منبع بیماری شما را شناسایی کند.
6- صنوبر
این درختان در بهار گرده افشانی می کنند. آن ها به احتمال زیاد باعث ایجاد آلرژی می شوند، اما فقط درختان “نر” گرده ایجاد می کنند. اگر به صنوبر حساسیت دارید اما می خواهید آن را بکارید، از نهالستان محلی خود نسخه “ماده” آن را بخواهید.
7- گردو
این درختان در بیشتر مناطق کشور رایج هستند و در اواخر بهار گل می دهند. گرده آن ها می تواند محرک بزرگی برای آلرژی باشد، گرده درخت گردو سنگین است و معمولاً در هوا معلق نمی ماند و به زمین می ریزد. به همین دلیل این درختان معمولا شما را کمتر دچار آلرژِی می کنند.
8- راگید
این درخت در همه جا رشد می کند و ممکن است شایع ترین عامل آلرژی باشد. فصل گرده افشانی آن از مرداد تا آبان ادامه دارد، بالاترین سطح در اواسط شهریور است. ممکن است در روزهای گرم، خشک و بادی بدتر باشد.
9- چمن برمودا
گرده این نوع چمن مقصر احتمالی علائم آلرژی است و مقدار زیادی از آن در اطراف وجود دارد. این ماده در بیشتر مناطق گرم تر یافت می شود که اغلب در چمن زارهای جلویی کاشته می شود. وقتی تیغه های چمن به حدود نیم اینچ می رسند، گرده ایجاد می کند و در بیشتر سال رشد می کند.
10- بلوط
گرده گل این گیاه یکی از موارد رایج است که می تواند حساسیت های جدی ایجاد کند، به خصوص در ماه های تابستان که تعداد بیشتری از آن وجود دارد.
11- گزنه
این علف هرز که در همه جا رشد می کند و در بیشتر سال گرده ایجاد می کند، اما معمولا در اواخر تابستان و پاییز تولید گرده آن بیشتر است. ساقه های چوبی ایستاده ای دارد که از 2 تا 7 فوت قد می کشند. همچنین ممکن است گزنه های “سوزاننده” را در جنگل دیده باشید. آن ها می توانند به شما بچسبند و همچنین باعث واکنش آلرژیک روی پوست شما شوند.
بیشتر بدانید: آنچه لازم است درباره خواص و کاربرد چای گزنه بدانید!
12- قلم موی مریم گلی
این گیاهان مقادیر زیادی گرده ایجاد می کنند و به احتمال زیاد علائم آلرژی ایجاد می کنند. آن ها می توانند گل های کوچک زرد یا سفید داشته باشند و بسته به نوع آن ها 1 تا 10 فوت رشد می کنند.
13- گل سرخ
این گیاه که گاهی اوقات گیاهان خوک نامیده می شود، دارای گل است و در اواخر تابستان و اوایل پاییز گرده زیادی ایجاد می کند. اگر گل ها را مشاهده کنید، در حال آزاد شدن گرده است، اما این در مورد همه گیاهان صدق نمی کند.
14- درخت چنار
این درختان از اردیبهشت ماه تا آبان ماه گرده افشانی دارند. تصور می شود که این درختان یکی از مهم ترین دلایل آلرژی در محیط باشند.
علائم آلرژی گرده چیست؟
افرادی که آلرژی به گرده دارند فقط زمانی علائم دارند که گرده هایی که به آن حساسیت دارند در هوا باشد. علائم شامل:
- تولید آبریزش بینی و مخاط
- عطسه کردن
- خارش بینی، چشم، گوش و دهان
- گرفتگی بینی (گرفتگی بینی)
- چشم های قرمز و آبریزش
- تورم دور چشم
بیشتر بدانید: روش های تشخیص حساسیت و آلرژی، از کجا بفهمیم حساسیت داریم؟
چگونه می توانم از واکنش آلرژیک به گرده جلوگیری کنم؟
اقداماتی وجود دارد که می توانید برای کاهش واکنش های آلرژیک به گرده انجام دهید:
- در فصل گرد افشانی گیاهان و درختان حساسیت زا فعالیت های خود را در فضای باز محدود کنید. این کار میزان استنشاق گرده های حساسیت زا را کاهش می دهد.
- در طول فصل گرده افشانی پنجره ها را بسته نگه دارید و از تهویه مطبوع مرکزی با یک فیلتر تصحیح شده برای آسم و آلرژی استفاده کنید. این مربوط به خانه شما و هر نوع وسیله نقلیه (اتومبیل، اتوبوس، قطار و غیره) است.
- قبل از شروع فصل گرده، مصرف داروهای آلرژی را شروع کنید. بیشتر داروهای آلرژی وقتی از این طریق استفاده می شوند بهترین عملکرد را دارند. مصرف دارو باعث می شود تا از آزاد شدن هیستامین و سایر مواد شیمیایی در بدن که باعث علائم شما می شوند، جلوگیری کند.
- قبل از خواب موهای خود را روزانه بشویید و شامپو بزنید. با این کار گرده از روی مو و پوست شما پاک شده و از ملافه هایتان دور می ماند.
- ملافه ها را هفته ای یک بار در آب گرم و صابون بشویید.
- از عینک آفتابی و کلاه استفاده کنید.
- ارتباط نزدیک با حیوانات خانگی را که زمان زیادی را در خارج از منزل می گذرانند محدود کنید.
- لباس های پوشیده شده در هنگام فعالیت در فضای باز را عوض کرده و بشویید.
- لباس های خود را در خشک کن لباسشویی خشک کنید، نه در فضای باز.
درمان آلرژی گرده چیست؟
برخی از داروهای با نسخه و بدون نسخه ممکن است به کاهش علائم آلرژی گرده کمک کنند.
- آنتی هیستامین ها به صورت قرص، مایع یا اسپری بینی وجود دارند. آن ها می توانند عطسه و خارش بینی و چشم را تسکین دهند. همچنین باعث کاهش آبریزش بینی و تا حدودی گرفتگی بینی می شوند.
- مواد ضد احتقان به صورت قرص، مایعات، اسپری بینی یا قطره در دسترس هستند. آن ها به کوچک شدن مخاط مجاری بینی و رفع گرفتگی بینی کمک می کنند. فقط در کوتاه مدت از قطره ها و اسپری های ضد احتقان بینی استفاده کنید.
- کورتیکواستروئیدهای بینی نوعی اسپری بینی هستند. آن ها التهاب بینی را کاهش می دهند و واکنش های آلرژیک را مسدود می کنند. آن ها موثرترین نوع داروی رینیت آلرژیک هستند زیرا می توانند همه علائم از جمله گرفتگی بینی را کاهش دهند. کورتیکواستروئید های بینی عوارض جانبی کمی دارند.
- کرومولین سدیم یک اسپری بینی است که جلوی ترشح مواد شیمیایی را که باعث علائم آلرژی می شوند، از جمله هیستامین و لکوترین ها می کند. این دارو عوارض جانبی کمی دارد، اما باید چهار بار در روز مصرف کنید.
- ایمونوتراپی: بسیاری از افراد مبتلا به آلرژی گرده، با استفاده از مصرف داروها رهایی کامل نمی یابند. این بدان معناست که آن ها ممکن است کاندیدای ایمنی درمانی باشند. ایمونوتراپی یک درمان طولانی مدت است که می تواند به جلوگیری یا کاهش شدت واکنش های آلرژیک کمک کند. این ماده می تواند با اصلاح پاسخ ایمنی بدن به مواد حساسیت زا، روند بیماری آلرژیک را تغییر دهد.
- ایمونوتراپی زیر زبانی شامل قرار دادن قرص حاوی ماده حساسیت زا به مدت 1 تا 2 دقیقه در زیر زبان و سپس بلعیدن آن است. در سال 2014، FDA سه نوع قرص زیر زبان برای درمان حساسیت به علف و گیاهان گل محمدی را تصویب کرد.
بیشتر بدانید: انواع داروی ضد حساسیت و آلرژی برای پیشگیری و درمان آن
سخن آخر
علائم آلرژی و برنامه درمان آلرژی خود را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید.
منبع: webmd.com
