پروتئین ها در تمام مواد آلی یافت می شوند. سیستم ایمنی بدن پروتئین های خاص را برای هدف قرار دادن باکتری ها، ویروس ها و سایر میکروب ها شناسایی می کند. با این حال، گاهی اوقات سیستم ایمنی پروتئین های روزمره، مانند گرده ها را نیز مضر شناسایی می کند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره سندرم آلرژی دهان این مطلب را بخوانید.
سندرم آلرژی دهان چیست؟
سندرم آلرژی دهانی یک واکنش آلرژیک است که به طور خاص دهان، لب ها، زبان و گلو را تحت تأثیر قرار می دهد. در سندرم آلرژی دهانی، بدن به برخی پروتئین های موجود در غذاهای خاص واکنش متقابل نشان می دهد. این پروتئین ها مشابه پروتئین های موجود در گرده ها هستند که با تب یونجه و آلرژی های فصلی همراه هستند. از آن جا که این غذاها به طور معمول در طول سال در دسترس هستند، سندرم آلرژی دهانی فصلی نیست.
بیشتر بدانید: هر آنچه که در رابطه با آلرژی باید بدانید!
عوامل موثر در ایجاد سندرم آلرژی دهان چیست؟
کارشناسان تخمین می زنند که بیش از 60 درصد از کل حساسیت های غذایی در واقع واکنش متقابل نسبت به آلرژی گرده هستند. شایع ترین علت رینیت آلرژیک در ایالات متحده، گرده توس است. با این حال، درختان، چمن ها و علف های هرز متعدد نیز می توانند باعث ایجاد آن شوند. به طور معمول، سندرم آلرژی دهان را می توان به عوامل زیر دسته بندی کرد:
1- درختان
- توس
- توسکا
- سرو ژاپنی
2- چمن ها
- تیموتی
- چمن باغ
3- علف های هرز
- افسنطین
- گل توله
- mugwort
- گونه Parietaria
4- انواع مواد غذایی
میوه ها و سبزیجاتی که باعث سندرم آلرژی دهان می شوند بسیار متنوع است. سیستم ایمنی بدن در مقابل میوه ها و سبزیجات مختلف ممکن است پاسخ متفاوتی ایجاد کند. طبق مقاله ای در ژورنال آلرژی، مواد غذایی هایی که معمولا ممکن است باعث واکنش شوند. عبارت اند از:
میوه ها
- گیلاس، شلیل، هلو، آلو، زردآلو، سیب و گلابی، انبه، موز، انجیر، آووکادوها، توت فرنگی، تمشک، کیوی، هندوانه، خربزه، پرتقال ها
سبزیجات
- کاهو، ذرت، کنگر فرنگی، نخود فرنگی، کرفس، هویج، جعفری، گشنیز، زیره، شوید و رازیانه
صیفی جات
- کدو تنبل، کدو حلوایی، کدو سبز، خیار، گوجه فرنگی، سیب زمینی و فلفل
آجیل
- فندق، گردو، بادام زمینی، دانه های آفتاب گردان، بادام ها
- سایر (نخود، گندم، سویا، عدس)
بیشتر بدانید: انواع مواد غذایی حساسیت زا که خوردن آن ها ممکن است باعث آلرژی شود!
علائم سندرم آلرژی دهان
علائم سندرم آلرژی دهان فقط پس از خوردن غذاهای خاص رخ می دهد. علائم به طور قابل توجهی متفاوت است و می تواند در مراحل مختلف زندگی به اوج خود برسد. کسانی که علائم شدیدتری را تجربه می کنند باید به پزشک مراجعه کنند.
علائم خفیف عبارت اند از:
- خارش گلو
- خارش دهان
- خارش لب ها یا زبان
- تورم به ویژه لب و زبان
علائم شدیدتر عبارت اند از:
- تورم گلو
- تهوع و استفراغ
- هم چنین علائم اضافی می تواند کهیر و آسم باشد.
- به طور معمول، کهیر هنگام پوست گرفتن، خرد کردن یا رنده شدن غذا اتفاق می افتد.
- آسم هنگامی رخ می دهد که غذا در حال مخلوط شدن یا در صورت سرخ کردن باشد.
نحوه تشخیص سندرم آلرژی دهان
تشخیص سندرم آلرژی دهان اغلب شامل چندین مرحله است. به طور معمول، این ها شامل روش های بالینی و آزمایشگاهی است.
بالینی
روش های بالینی متداول ترین روش ها هستند. برای تشخیص ابتدا لازم است تا سابقه بیمار، سپس علائم او پس از از خوردن برخی مواد غذایی بررسی شود. اگر پس از خوردن میوه یا سبزیجات تازه علائم خارش و سوزن سوزن شدن ایجاد شود، شخص مبتلا به سندرم آلرژی دهان است.
در صورت مشخص نشدن علت، پزشک ممکن است یک رژیم غذایی حذف را پیشنهاد کند. فرد برای مدت زمان مشخصی از گروه های غذایی خاصی که ممکن است باعث سندرم آلرژی دهان شوند، اجتناب کرده و کیله علائم را نیز گزارش می دهد.
آزمایشگاه
تست های آزمایشگاهی معمولاً شامل آزمایش پوست و آزمایش خون می باشد.
1- آزمایش پوست یا آزمایش خراش
ابتدا آزمایش از طریق آزمایش خراش صورت می گیرد. یک متخصص پوست می تواند با استفاده از آزمایش خراش و اندازه گیری سطح واکنش، حساسیت را تشخیص دهد. برای آزمایش پوست، یک متخصص پوست شبکه ای را در پشت یا بازو مشخص می کند و از عصاره های گرده (میوه ها یا سبزیجات) استفاده می کند. هر علامتی که روی پوست ایجاد شود پس از 15 دقیقه اندازه گیری می شود تا سطح واکنش مشخص شود.
اگر آزمایشات خراش با گرده مثبت باشد، اما خود غذا نتواند واکنشی ایجاد کند، ممکن است از فرد خواسته شود مقدار مشخصی از غذای حساسیت زا را بخورد. واکنش بلافاصله پس از خوردن این غذا وجود سندرم آلرژی دهان را تأیید می کند.
2- آزمایش خون
در برخی موارد، ممکن است از آزمایش خون برای تشخیص این بیماری استفاده شود. در ابتدا، پزشک یک آزمایش را برای تعیین سطح کل آنتی بادی در خون انجام می دهد. سپس آزمایش دیگری وجود آنتی بادی های خاص را بررسی می کند. آزمایش خون اغلب در مواقعی که آزمایشات پوستی در دسترس و عملی نیستند، مورد استفاده قرار می گیرد.
نکات مربوط به درمان و سبک زندگی
به جز اجتناب از غذاهای خاصی که با علائم آلرژی همراه هستند، هیچ روش درمانی استانداردی برای سندرم آلرژی دهان وجود ندارد. مدیریت دقیق رژیم غذایی می تواند اطمینان حاصل کند که افراد مبتلا به این سندرم در غیر این صورت زندگی عادی دارند. افراد مبتلا به سندرم آلرژی دهان باید شرایط را برای دیگران توضیح دهند تا به آن ها كمك كند تا بفهمند چه غذاهایی ممنوع است.
- در صورت واکنش آلرژیک، درمان اولیه معمولاً شامل شست و شوی دهان با آب و سپس استراحت است. نوشیدنی های گرم همچنین می توانند برخی از پروتئین ها را از بین ببرند، بنابراین آن ها را غیرفعال می کند.
- یک آنتی هیستامین می تواند از طولانی شدن اثرات جلوگیری کند، پس باید به محض بروز واکنش، آنتی هیستامین مصرف شود.
- در بعضی موارد، ممکن است سیستم ایمنی بدن از طریق ایمونوتراپی یا عکس های آلرژی حساسیت کمتری به ماده آلرژی زا داشته باشد. این روش در حال حاضر به عنوان یک گزینه درمانی برای سندرم آلرژی دهان در حال مطالعه است.
آیا پختن غذاها به سندرم آلرژی دهان کمک می کند؟
در برخی موارد، پخت و پز مواد غذایی می تواند پروتئین های ایجاد کننده سندرم آلرژی دهان را از بین ببرد. با این حال، این به غذاهایی که باعث ایجاد آلرژی می شوند بستگی دارد.
به طور کلی، آجیل و ادویه ها از قاعده پخت و پز مستثنی هستند. آجیل ها حاوی چندین ماده حساسیت زا هستند و همه آن ها در اثر گرما از بین نمی روند. همین امر در مورد کرفس نیز صدق می کند. آلرژن های موجود در توت فرنگی در برابر گرما نیز مقاوم هستند.
آب میوه های پاستوریزه معمولاً خوب نیستند، با این که تحت عملیات حرارتی قرار گرفته اند. اما، برخی از اسموتی ها ممکن است حاوی آب میوه یا پوره خام، غیر پاستوریزه باشند. در صورت تحریک، بهتر است از این موارد جلوگیری شود.
با این حال، بیشتر غذاها با پخت و پز به اندازه کافی ایمن ساخته می شوند. به عنوان مثال می توان به گوجه فرنگی، سیب، سیب زمینی، گلابی و بیشتر میوه های نرم اشاره کرد.
نکات مربوط به سبک زندگی
در بسیاری از موارد، پرهیز کامل از ماده حساسیت زا تنها راه مطمئن برای جلوگیری از علائم سندرم آلرژی دهان است. با این حال، برخی روش ها وجود دارد که ممکن است افراد مایل به امتحان آن ها باشند تا بتوانند از غذاهای مورد علاقه خود لذت ببرند. در ادامه به توضیح مختصر آن می پردازیم:
- شما می توانید میوه هایی مانند سیب را حدود 1 دقیقه در مایکروویو قرار دهید و سپس با سرد کردن آن ها بلافاصله می توانید اثرات سندرم آلرژی دهان را تا حد قابل کنترل کاهش دهید. این فرآیند می تواند پروتئین های اصلی را که باعث واکنش می شوند از بین ببرد.
- علاوه بر این، معمولاً مقدار زیادی از این پروتئین ها در پوست وجود دارد، بنابراین پوست کندن میوه ها قبل از مصرف آن ها ممکن است واکنش ها را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
- استفاده از دستکش هنگام پوست کندن میوه ها می تواند علائم کهیر را کاهش دهد.
- افرادی که به سندرم آلرژی دهانی مبتلا هستند، معمولاً می بینند که علائم آن ها در فصل گرده بدتر می شود، بنابراین ممکن است بخواهند از غذا های محرک در اوج آن فصل اجتناب کنند.
- علاوه بر این، کنترل صحیح رینیت آلرژیک فصلی برای مقابله با علائم سندرم آلرژی دهان مهم است. این کار به طور معمول با داروهای آنتی هیستامین و اسپری بینی استروئیدی 2 هفته قبل از شروع فصل و سپس استفاده منظم در کل فصل انجام می شود.
منبع: medicalnewstoday.com
